Otwock Wielki uważany jest za pierwotny Otwock, czyli kolebkę ziemi otwockiej. W tej miejscowości znajduje się też perła architektoniczna powiatu otwockiego.
To dawna siedziba rodu Bielińskich, którzy pozostawali w ścisłych związkach z dworem Sasów. Pałac został wpisany do rejestru zabytków w 1994, od 2004 mieści punkt zwiedzań w Muzeum Wnętrz w Otwocku Wielkim.
„Pałac wzniesiono na rzucie prostokąta z dużym ryzalitem od strony ogrodu. W końcu XVIII w. wg projektu Jakuba Fontany dobudowano dwa skrzydła, połączone z głównym budynkiem arkadowymi podcieniami, i dwie owalne wieże z klatkami schodowym. W trójkątnym tympanonie frontowej fasady usytuowanej na północ jest scena przedstawiająca bachanalia, z tańczącymi nimfami i faunami. Nad środkowym oknem głównej osi pałacu tarcza z herbem Bielińskich „Junosza”, a obok personifikacje Siły, Ducha i Mądrości. Nad wejściem głównym znajduje się tablica z sentencją łacińską, w tłumaczeniu: „Nie chcę aby mniejszy mnie się obawiał albo większy lekceważył”. Dwupiętrowy pałac przekryto wysokimi dachami, nad którymi górowały hełmy wieżyczek”
– czytamy na Wikipedia.pl.
Więcej informacji: https://pl.wikipedia.org/wiki/Pa%C5%82ac_w_Otwocku_Wielkim
RW/Wikipedia